Ausencia

Levo un mesiño sen escribir nadiña de nada. Demasiado absorta na rutina diaria chea de obstáculos que son, grazas a deus, salvables. ¿Por que todo é tan complicado? Sempre oín que cando os problemas chegan, non o fan de un en un espaciados no tempo, senón que aparecen todos xuntos. Unha verdade coma unha casa, todo me fai matinar e darlle voltas, pero cando as cousas van mal, aínda máis. Creo que esta tempada cureime da suposta inxenuidade que me atribúen, a cal eu sempre califiquei de procurar ser boa persoa e esperar recibir o mesmo. Nunca é nin será así, a decepción que sinto é cada vez maior, así que volto a entrar na miña burbulla de desconfianza.

Sigo arrastrando unha gripe que xa me parece eterna, a cal me fixo caer nunha baixada de defensas cun herpes no beizo e cunha conseguinte gastroenterite que me fixo estar a vinte unllas, e non falo de temas eróticos, senón duns vómitos acompañados a un tempo de diarrea. Que mal o pasei, pero coma tódalas anécdotas pasadas agora non podo parar de rirme só con pensalo, que situación máis cómica Nunca soportei o inverno moi ben, parezo unha velliña chea de achaques. Quizais a miña forma negativa e realista de ver todo é a que máis me dana: dominar a mente sobre a materia. Esa é a mellor terapia.

"Todo lo que somos es el resultado de lo que hemos pensado. La mente lo es todo. Nos convertimos en lo que pensamos"

Buda

"La salud no es un estado de la materia sino de la mente"

Mary Baker Eddy