25/09/2008

Fume na cabeza

Ás veces é inevitable acabar sentíndose un bichiño raro. Esta busca interior, exterior, do inexplicable, da existencia, do mundo, do universo, dos sentimentos, da mente, do corpo humano... Tantas preguntas tentando acadar unha resposta que non sería abonda unha vida enteira aínda que chegásemos aos cen anos. Levo unha tempada atraendo a min todo tipo de libros, vídeos, documentos, etc... que satisfagan a curiosidade innata do todo e máis da nada. Ás veces maxino que son un pouco "friki", non me importa demasiado pensalo, pois non o creo. Acho que as mentes curiosas quizáis poidan axudar, con pequeniñas accións (que formen unha cadea e poidan chegar a ser enormes) a facer deste un mundo mellor.

O día en que alguén vexa a unha persoa botando fume pola cabeza, ésa serei eu. E non fume tóxico como o do tabaco, senón un fume limpo e branco (como cando elixen Papa) provocado de tanto pensar.





Nenhum comentário: