Vampirismo

Sempre tiven uns caninos afiados, pensei que sería a xenética ou porque me encanta roer os ósos do polo ou de calquera outra carne que me guste, como a costela. O pobriño do meu can, o cal pasou toda a infancia comigo e parte da adolescencia, pasaba fame pola miña culpa. Ademáis que a carne prefíroa media crúa, co seu sangue polo medio, senón resulta como comer o adoite do zapato.

Agora, cos anos e con moito cachondeo, cheguei á conclusión de que son unha vampira. E non polo feito de ter uns dentes afiados, senón porque me deito tardísimo, case cando amence, para despois andar cansa todo o día. Xa se sabe que nunca se descansa mellor que pola noite, é o ciclo natural do día. Os meus biorritmos están tan desorientados que xa case parezo un zombie. Pero que lle imos facer... adoro o silencio da noite, a tranquilidade, a falta de ruidos de todo tipo: coches, xente... e ese modo de conectarse con un mesmo sen ningún tipo de interferencia.

Cada tolo co seu tema.