Levo xa moito tempo cunha alerxia que noto máis estos días, cando me levanto da cama non paro de esbirrar, sonar os mocos e os ollos non deixan de soltar bágoas. Recordo ao amigo de Shin Chan, Bo Chan, que sempre anda co moco enorme colgando do nariz. Pois eu igual.
Hoxe voltou saír o sol, a ver o que nos dura. En Galiza é moi raro que non chova, sexa a estación do ano que sexa. Estes cambios de temperaturas son os que me matan, así que a seguir conxestionada cun klinex preto, por se acaso.
Nenhum comentário:
Postar um comentário