Imperfecta

Cando esbirro dígome a min mesma: "saúde" e ollo como a xente ri, cando sinxelamente lle aforro a saliva pra que me resposten (bueno, fágoo igual aínda que non haxa ninguén para oírme); encorvo as costas cando estou diante da computadora, doume conta e intento corrixirme; teño a pel graxa e o pelo, con estrés non podo controlalo; vexo películas de medo estando soa, encántame martirizarme; chéiranme os pés, son humana e desprendo cheiros como calquera fill@ de veciñ@; canto sen parar aínda que estea no súper ou no medio da rúa, é para darme folgos; animo aos demais aínda que eu estea feita unha merda por dentro, faime sentir ben; cando como comidas fortes boto peidos sobrehumanos, síntoo pero fanme rir, aínda que teño vergoña e non o fago se podo evitalo; se me gusta unha canción repítoa mil veces ata aburrir ao persoal, non podo controlarme; ás veces non fago a cama, descúlpome dicindo que necesitan as sabas un pouco de aire; teño días preguiceiros e nin sequera me ducho se non vou saír da casa, todo o mundo se deixa un pouco de vez en cando (ou iso creo); odio pasar o ferro, hai roupa que se endereita co calor humano (e se cola, cola... hahaha...); cando unha conversa non me di nada, na miña cabeza aparece un mono tocando os "platillos" e asinto como mostrando interés, que me perdoen pero teño os meus propios paxariños dentro do cerebro; se algúen non me cae ben intento poñerme na súa pel para entender como se sinte; todos temos os nosos diaños perseguíndonos; nunca me vexo ben nas fotos nin diante do espello, a culpa téñena esas modelos tan delgadas e photoshopeadas que nos impoñen os seus criterios de beleza. E seguiría... pero non me lembro de máis agora mesmo. Acepto críticas, construtivas. Dádeme caña. ;)