Non me atopo, non me vexo, ando perdida... entón é cando admiro en ti do que eu non dispoño, o que preciso urxentemente pra me sentir máis completa. Grande erro. Búscote porque hai partes das que carezo, ou creo carecer, e ti me amosas. Deséxoas, anhéloas, sinto verdadeira necesidade... e cando me decato que non estás, nin vas estar, é cando reacciono. Non es ti o que me falta, son eu a que non avanzou, porque pra ser feliz non tes que estar ti, teño que ser eu.
Nenhum comentário:
Postar um comentário